Prolog

Jeśli teraz jest źle, znaczy, że za jakiś czas będzie lepiej. Czy nie tak to brzmiało? A jeśli teraz jest cudownie, za jakiś czas wszystko się posypie.
Powiesz – „życie jest głupie”. Masz rację, jest. Ale mimo wszystko przeżywasz swoją własną historię. Tworzysz ją, kreujesz na swój sposób. Masz wybór. Robisz to, co uważasz za słuszne. Korzystasz z życia i chcesz czerpać z niego jak najwięcej. Starasz się, by wszystkie chwile były jak najlepsze, pełne szczęścia, śmiechu i miłości. Nie chcesz w nich smutku czy cierpienia.
A kiedy Twoje życie dobiega końca, wspominasz je wszystkie. Te złe, jak i dobre. I czujesz się jakbyś przeżywał to wszystko jeszcze raz.
Nazywam się Samantha Parker. Mam osiemnaście lat i mimo przeciwności losu, zamierzam przeżyć moje życie jak najlepiej.
Bo czy Ty nie chciałbyś umrzeć z uśmiechem na ustach, zamiast świadomością, że nie wykorzystałeś swojego życia tak jak chciałeś?


~*~

Hejka! Mam nadzieję, że moje opowiadanie Ci się spodoba. Jeśli przeczytasz któryś z rozdziałów, to byłoby mi miło, gdybyś zostawiła po sobie ślad w komentarzu. Z góry dziękuję, bo to jedna z najlepszych motywacji do pisania! :)